पाठीतील खंजीरांचे तिने सुंदर तुरे केले!
बेभान होऊनी प्रेम केले काय बुरे केले?
काळ असतो म्हणे या जखमेवरचे औषध
तिनेच खपली काढून हे दुःख बोचरे केले
आली भेटाया ती विसरून सर्व दुःखे
मिठीत उबदार त्याच्या जगणे साजरे केले
छळभोर अस्वस्थतेला भेटीची ओढ लागे
येताच ती दिशा हासल्या सुगंधित वारे केले
